اصولاً تعريف شهادت در قانون مجازات اسلامی‌جديد عبارت است از خبر و اطلاع دادن شخصي كه طرف دعوا نباشد ولي از وقوع جرم يا اتفاقي مطلع است ولي خودش سهمی‌در آن دعوا ندارد يعني جز طرفين متضرر نیست.
در قانون جديد بحث شهادت شرعي مطرح است كه شهادت شرعي داراي شرايطي است و در صورتي كه واجد شرايط ذيل باشد اين شهادت شرعي و داراي اعتبار و ارزش است.در شهادت شرعي، شرايطي براي شاهد تعيين شده است. از جمله اينكه فرد داراي بلوغ، عقل، ايمان، عدالت، طهارت، ذي‌نفع نبودن در موضوع، نداشتن خصومت با طرفين دعوا و عدم اشتغال به تكدي گري و ولگردي كه جزو شرايط اصلي براي شاهد است. اما هنگامی که شخصي در دادگاه شهادت مي‌دهد اگر قاضي تشخيص دهد كه شاهد فاقد شرايطي كه براي شهادت شرعي بيان شده است، می‌باشد، مي‌تواند اين شاهد را قبول نكند. 
ولي در صورتي كه شاهد شهادت خود را بيان كرد قاضي مي‌تواند قبل از صدور حكم اين شهادت را ملغي اعلام كند و اصولا تشخيص اين موضوع با قاضي است. اساساً در چه مواردي شهادت پذيرفته مي‌شود؟
در پاسخ به اين سوال می‌توان گفت جرائمی كه در قانون مجازات براي آن‌ها حد و تعزير تعيين شده است با شهادت اثبات نمي‌شوند ولي در مورد قصاص و ديه با شهادت مي‌توان اثبات كرد. شهادت كذب البته در قانون مجازات عنوان نشده فقط در مورد شهادتي كه پذيرفته نمي‌شود يا شاهدي شرايط شهادت را نداشته باشد بحث شده كه اين شهادت‌ها رد شده و پذيرفته نمي‌شوند و البته در قانون مجازاتي براي شاهداني كه شهادت كذب مي‌دهند تعيين نشده است.
در مورد شهادت اقربا مي‌توان گفت همانطور كه در قانون آمده است شاهد نبايد ذي‌نفع باشد پس اقربا درجه يك طبق موازين كلي نمي‌توانند شهادت دهند ولي اقرباي دورتر كه ذي‌نفع نباشند مي‌توانند شهادت دهند.
البته باید توجه كنیم در جامعه ما به علت نوع فرهنگ، آداب و رسوم و دیدگاه مکتبی و دینی شهادت دروغ در حداقل ممکن است هرچند که گهگاه شاهد‌اینچنین شهادت‌هایی نیز هستیم اما‌این وضع به هبچ عنوان نشان دهنده ضعف سیستماتیک نیست بلکه باید کوشید وضعیت سلامت حقوقی را ارتقا بخشید و‌این امر به جز همکاری متخصصان، مسئولان و نهادهای فرهنگی امکان پذیر نخواهد بود.
:: موضوعات مرتبط:
مقالات حقوقی ,
,
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
آمار
وب سایت:
